கண்ணன் பாட்டு- 9

-மகாகவி பாரதி

9. கண்ணன் – என் விளையாட்டுப் பிள்ளை

நகேதாரம் – கண்டஜாதி – ஏகதாளம்
ரசங்கள்; அற்புதம் , சிருங்காரம்

தீராத விளையாட்டுப் பிள்ளை – கண்ணன்
தெருவிலே பெண்களுக் கோயாத தொல்லை.       (தீராத)

1.
தின்னப் பழங்கொண்டு தருவான்; – பாதி
      தின்கின்ற போதிலே தட்டிப் பறிப்பான்;
என்னப்பன் என்னையன் என்றால் – அதனை
      எச்சிற் படுத்திக் கடித்துக் கொடுப்பான்.       (தீராத)

2.
தேனொத்த பண்டங்கள் கொண்டு – என்ன
      செய்தாலும் எட்டாத உயரத்தில் வைப்பான்;
மானொத்த பெண்ணடி என்பான் – சற்று
      மனமகிழும் நேரத்தி லேகிள்ளி விடுவான்;       (தீராத)

3.
அழகுள்ள மலர்கொண்டு வந்தே – என்னை
      அழஅழச் செய்துபின், ”கண்ணை மூடிக்கொள்;
குழலிலே சூட்டுவேன்” – என்பான் – என்னைக்
      குருடாக்கி மலரினைத் தோழிக்கு வைப்பான்.       (தீராத)

4.
பின்னலைப் பின்னின் றிழுப்பான்; – தலை
      பின்னே திரும்புமுன் னேசென்று மறைவான்;
வன்னப் புதுச்சேலை தனிலே – புழுதி
      வாரிச் சொரிந்தே வருத்திக் குலைப்பான்.       (தீராத)

5,
புல்லாங் குழல்கொண்டு வருவான்; – அமுது
      பொங்கித் ததும்புநற் கீதம் படிப்பான்;
கள்ளால் மயங்குவது போலே – அதைக்
      கண்மூடி வாய்திறந் தேகேட் டிருப்போம்.       (தீராத)

6.
அங்காந் திருக்கும்வாய் தனிலே – கண்ணன்
      ஆறேழு கட்டெறும் பைப்போட்டு விடுவான்;
எங்காகிலும் பார்த்த துண்டோ ? – கண்ணன்
      எங்களைச் செய்கின்ற வேடிக்கை யொன்றோ?       (தீராத)

7.
விளையாட வாவென் றழைப்பான்; – வீட்டில்
      வேலையென் றாலதைக் கேளா திழுப்பான்;
இளையாரோ டாடிக் குதிப்பான்; – எம்மை
      இடையிற் பிரிந்துபோய் வீட்டிலே சொல்வான்.       (தீராத)

8.
அம்மைக்கு நல்லவன் கண்டீர்! – மூளி
      அத்தைக்கு நல்லவன், தந்தைக்கு மஃதே,
எம்மைத் துயர்செய்யும் பெரியோர் – வீட்டில்
      யாவர்க்கும் நல்லவன் போலே நடப்பான்.       (தீராத)

9.
கோளுக்கு மிகவும் சமர்த்தன்; – பொய்ம்மை
      குத்திரம் பழிசொலக் கூசாச் சழக்கன்;
ஆளுக் கிசைந்தபடி பேசித் – தெருவில்
      அத்தனை பெண்களையும் ஆகா தடிப்பான்.       (தீராத)