வாழும் சனாதனம்!- 15

-ஆசிரியர் குழு

56. சனாதனம்: விக்கிபீடியா சொல்வதென்ன?

தற்போதைய அவசர உலகில், எந்த ஒரு விஷயமானாலும் உடனடியாக அறிவதற்கான தளமாக விக்கிபீடியா உள்ளது. இந்த விக்கிபீடியாவில்  ‘சனாதனம்’ குறித்து என்ன கூறப்பட்டிருகிறது? உலக அளவிலான ஞானக் களஞ்சியமான விக்கிபீடியா இந்து மதமே சனாதனம் என்று கூறுகிறது. தமிழகத்தில் சனாதனம் குறித்து சில தற்குறிகள் செய்யும் இழிந்த பிரசாரத்திற்கு விக்கிபீடியாவே பதில் கூறுகிறது. இனியேனும் அரைகுறை மேதாவிகள் தங்களைத் திருத்திக் கொள்வார்கள் என்று எதிர்பார்க்கிறோம்.

$$$

Sanātana Dharma

Sanātana Dharma (Devanagari: सनातन धर्म, meaning  ‘eternal dharma’, or  ‘eternal order’)  is an alternative name for Hinduism used in Sanskrit and other Indian languages alongside the more common Hindu Dharma.

The term denotes the  ‘eternal’ or absolute set of duties or religiously ordained practices incumbent upon all Hindus, regardless of class, caste, or sect.

Etymology

In Sanskrit, Sanātana Dharma translates approximately to ‘eternal law’ or, less literally, ‘eternal way.’ In Pali, the equivalent term is Dhammo Sanātano (धम्मो सनन्तनो).  In Hindi, the Sanskrit tatsama dharma (धर्म) is being used as  ‘religion’. Sanātana Dharma (सनातन धर्म) roughly translates to  ‘eternal religion’.

Dharma is often translated as  ‘duty’,  ‘religion’ or  ‘religious duty’, but has a deeper meaning. The word comes from the Sanskrit root  ‘dhri’  which means  ‘to sustain’ or  ‘that which is integral to something’ (e.g. dharma of sugar is to be sweet, fire to be hot). A person’s dharma consists of duties that sustain them according to their innate characteristics which are both spiritual and material, generating two corresponding types:

Sanatana-dharma – duties performed according to one’s spiritual (constitutional) identity as atman (Self) and are thus the same for everyone. General duties include virtues such as honesty, refraining from injuring living beings, purity, goodwill, mercy, patience, forbearance, self-restraint, generosity, and asceticism.

Varnashrama-dharma (a.k.a. Svadharma) – duties performed according to one’s material (conditional) nature and are specific to the individual at that particular time. One’s “own duty” according to his or her class or varna and stage of life should win when in conflict with Sanatana-dharma (e.g. A warrior injuring others as explained in Bhagavad Gita).

According to the notion of sanatana-dharma, the eternal and intrinsic inclination of the living entity (atman) is to perform seva (service). Sanatana-dharma, being transcendental, refers to universal and axiomatic laws that are beyond our temporary belief systems.

History

The phrase dharma sanātana occurs in classical Sanskrit literature, for example, in the Manusmrti (4-138) (c. 1st – 3rd century CE) and in the Bhagavata Purana  (c. 8th – 10th century CE).

In the late 19th century, the term was revived during the Hindu revivalism movement as a name for Hinduism as a religion in order to avoid having to use the term  ‘Hindu’ which is of non-native Persian origin.

Today, Sanatana Dharma is associated only with Hinduism. In current-day usage, the term sanatana dharma is diminished and used to emphasize a “traditional” or sanatani (“eternalist”) outlook in contrast to the socio-political Hinduism embraced by movements such as the Arya Samaj. In sharp contrast to the efforts by Lahore Sanatana Dharma Sabha to preserve the Hindu tradition against the onslaught of reform, now it is being stressed that Sanatana Dharma cannot be rigid, it has to be inclusive without excluding the best and totality of knowledge to guide the karmic process, especially as Sanatana has no beginning and no end.

Ārṣh Dharma

Sanskrit word Arsh is related to or belongs to Rishis; you may have heard Brahmarshi, Maharshi, Devarshi, etc.

The things related to Rishis (more precisely “of Rishis”) are called Arsh like Arsh Grantha, Arsh Vakya etc.

In similar way, as Sanatana Dharma is based on Vedas and called Vedic Dharma. Vedas are handed down by Rishis who are the Drashta (seer) of Vedic hymns. So, Vedic Dharma laid down by Rishis is called Arsh Dharma.

Competition with other denominations

Sanatanis and reformists (such as the Arya Samaj, the Radha Soamis and the Ramakrishna Mission) have competed for adherents for more than a century, sometimes creating deep schisms in Hindu society, as in the case of South African Hindus who were split between the Arya Samaj and Sanatanis. While the reformist groups were better organized initially, by the 1860s, a process of internal counter-reform was underway in Sanatani groups as well, and societies to propagate orthodox beliefs along modern lines emerged, such as Sanatana Dharma Rakshini Sabha in 1873.  Some religious commentators have compared the Sanatani-Samaji dichotomy within Hinduism as similar to the Catholic-Protestant division in Christianity.

Hinduism

Hinduism (/ˈhɪnduɪzəm/)  is an Indian religion or dharma, a religious and universal order or way of life by which followers abide. As a religion, it is the world’s third-largest, with over 1.2–1.35 billion followers, or 15–16% of the global population, known as Hindus. The word Hindu is an exonym and while Hinduism has been called the oldest religion in the world, it has also been described as sanātana dharma (Sanskrit: सनातन धर्म, lit.  ‘the eternal dharma’), a modern usage, based on the belief that its origins lie beyond human history, as revealed in the Hindu texts.  Another endonym is Vaidika Dharma, the dharma related to the Vedas.

Hinduism is a diverse system of thought marked by a range of philosophies and shared concepts, rituals, cosmological systems, pilgrimage sites, and shared textual sources that discuss theology, metaphysics, mythology, Vedic yajna, yoga, agamic rituals, and temple building, among other topics. Prominent themes in Hindu beliefs include the four Puruṣārthas, the proper goals or aims of human life; namely, dharma (ethics/duties), artha (prosperity/work), kama (desires/passions) and moksha (liberation/freedom from the passions and the cycle of death and rebirth) as well as karma (action, intent and consequences) and saṃsāra (cycle of death and rebirth). Hinduism prescribes the eternal duties, such as honesty, refraining from injuring living beings (ahiṃsā), patience, forbearance, self-restraint, virtue, and compassion, among others. Hindu practices include worship (puja), fire rituals (homa/havan), devotion (bhakti), fasting (vrata), chanting (japa), meditation (dhyāna), sacrifice (yajña), charity (dāna), selfless service (sevā), learning and knowledge (jñāna), recitation and exposition of scriptures (pravacana), homage to one’s ancestors (śrāddha), family-oriented rites of passage, annual festivals, and occasional pilgrimages (yatra). Along with the various practices associated with yoga, some Hindus leave their social world and material possessions and engage in lifelong Sannyasa (monasticism) in order to achieve moksha.

 Hindu texts are classified into Śruti (‘heard’) and Smṛti ( ‘remembered’), the major scriptures of which are the Vedas, the Upanishads, the Purānas, the Mahābhārata, the Rāmāyana, and the Āgamas. There are six āstika schools of Hindu philosophy, who recognise the authority of the Vedas, namely Sānkhya, Yoga, Nyāya, Vaisheshika, Mimāmsā, and Vedānta. While the Puranic chronology presents a genealogy of thousands of years, starting with the Vedic rishis, scholars regard Hinduism as a fusion or synthesis of Brahmanical orthopraxy with various Indian cultures, having diverse roots and no specific founder. This Hindu synthesis emerged after the Vedic period, between c. 500[32]–200 BCE and c. 300 CE,  in the period of the Second Urbanisation and the early classical period of Hinduism, when the Epics and the first Purānas were composed. It flourished in the medieval period, with the decline of Buddhism in India.

Currently, the four major denominations of Hinduism are Vaishnavism, Shaivism, Shaktism, and the Smarta tradition. Sources of authority and eternal truths in the Hindu texts play an important role, but there is also a strong Hindu tradition of questioning authority in order to deepen the understanding of these truths and to further develop the tradition. Hinduism is the most widely professed faith in India, Nepal, Mauritius and in Bali, Indonesia. Significant numbers of Hindu communities are found in other countries of South Asia, in Southeast Asia, in the Caribbean, Gulf states, North America, Europe, Oceania, Africa, and other regions….

• Courtesy: Wikipedia

$$$

சனாதன தர்மம் 

சனாதன தர்மம் (Sanatan Dharma) அல்லது ‘நிலையான தத்துவஞானம்/ இசைவு/ நம்பிக்கை’ என்பதே பல ஆயிரம் ஆண்டுகளாக இந்து சமயத்தைக் குறித்துவந்த பெயராகும் இந்துக்களைப் பொறுத்தவரை, இது,  மனிதனால்  உருவாக்கப்பட்டவற்றைக் கடந்து, தனிமனித விருப்பு வெறுப்புக்களைக் குறியாது, தூய உணர்வுபூர்வமான அறிவியலைக் குறிக்கும் சில ஆன்மீகக் கொள்கைகள் என்றும் நிலையானவையாக இருக்கின்றன என்ற எண்ணத்தைப் பற்றிப் பேசுகின்றது.

இந்து சமயம் (ஆங்கிலம்: Hinduism) இந்திய துணைக்கண்டத்தில் தோன்றிய, காலத்தால் மிகவும் தொன்மையான உலகின் முக்கிய சமயங்களில் ஒன்றெனக் கருதப்படுகிறது. ஏறக்குறைய 950 மில்லியன் இந்துக்களைக் கொண்டு உலகின் மூன்றாவது பெரிய சமயமாக இருக்கின்றது. பெரும்பாலான இந்துக்கள் இந்தியாவிலும்,  நேபாளத்திலும்  வசிக்கின்றார்கள். இலங்கை, இந்தோனேசியா, மலேசியா, சிங்கப்பூர், சுரினாம், பிசி தீவுகள், அமெரிக்கா, கனடா மற்றும் பிற பல நாடுகளிலும் இந்துக்கள் குறிப்பிடத்தகுந்த எண்ணிக்கையில் வசிக்கின்றார்கள்.

பிற சமயங்கள் போலன்றி இந்து சமயத்தைத் தோற்றுவித்தவர் என்று யாருமில்லை. இதனை நெறிப்படுத்த அல்லது கட்டுப்படுத்த என ஒரு மைய அமைப்பு இதற்கு இல்லை. பல்வேறு வகையில் பரவலான நம்பிக்கைகள், சடங்குகள், சமய நூல்கள் என்பவற்றை உள்வாங்கி உருவான ஒரு சமயமே இந்து சமயம்.

ஆகக் குறைந்தது, பொ.ஊ.மு. 1700 ஆண்டுக்கு அணித்தான  வேத காலப் பண்பாட்டில் தோற்றம் பெற்றது. சுமார் 500 ஆண்டுகளுக்கு முன் கண்டெடுக்கப்பட்ட கல்வெட்டுக்களில் இந்து சமயக் கடவுளில் ஒருவரான சிவனின் உருவ அமைப்பு கொண்ட சிலைகள், ஓவியங்களின் ஆதாரங்கள் கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

முக்கியமாக, நம்பிக்கை, அன்பு, உறுதி என்பவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்ட எல்லாவிதமான சமயச் செயற்பாடுகளும், இறுதியாக ஒரே தன்னுணர்வு நிலைக்கே இட்டுச் செல்கின்றன. அதனால்தான் இந்து சமயச் சிந்தனைகள் பல்வேறுபட்ட நம்பிக்கைகள் தொடர்பில் சகிப்புத் தன்மையைக் கடைப்பிடிப்பதை ஊக்குவிக்கின்றன.

ஓர் இந்துவுக்கு, ‘நிலையான தர்மம்’ என்பதை வரையறுப்பதில், இந்த எண்ணமே உந்து சக்தியாக உள்ளது…

• ஆதாரம்: விக்கிபீடியா

.

(தொடர்ந்து ஒலிக்கும் தார்மிகக் குரல்கள்!)

$$$